Rozemarijn (Rosmarinus officinalis)

Herkomst

Rozemarijn is een mediterraan kruid dat oorspronkelijk afkomstig is uit landen rond de Middellandse Zee, zoals Italië, Griekenland en Spanje. Het werd al in de oudheid gebruikt door de Romeinen en Grieken, zowel als culinaire smaakmaker als voor rituele en medicinale doeleinden.

Kenmerken

Rozemarijn is een wintergroene, houtachtige heester uit de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). De plant heeft smalle, naaldachtige bladeren die donkergroen aan de bovenkant zijn en witviltig aan de onderkant. Rozemarijn verspreidt een sterke, kruidige geur die doet denken aan dennen en eucalyptus. De smaak is krachtig, licht bitter en harsachtig.

Toepassing

Rozemarijn wordt veel gebruikt in:

  • Culinaire gerechten: zoals gegrild vlees (vooral lams- en kipgerechten), geroosterde aardappelen, stoofschotels en in marinades.

  • Mediterrane keuken: vaak gecombineerd met olijfolie, knoflook en citroen.

  • Bakken: in focaccia of hartige taarten.

  • Aromatherapie en kruidengeneeskunde: vanwege de opwekkende geur en mogelijke werking op geheugen en concentratie.

Rozemarijn wordt meestal meegekookt of meegebakken, omdat het bij verhitting zijn aroma goed afgeeft. Zowel verse als gedroogde rozemarijn kan worden gebruikt, al is de gedroogde variant vaak iets sterker van smaak.

Rozemarijn staat al eeuwenlang symbool voor herinnering, trouw en liefde. In de oudheid geloofde men dat het geheugen versterkt werd door rozemarijn, en daarom werd het vaak gebruikt bij bruiloften en begrafenissen — als teken van blijvende herinnering of als symbool van eeuwige trouw. In sommige culturen werd het ook geassocieerd met bescherming en zuivering.